18 dicembre 2006


Moltrin e molton

’L udor depresso de ’a roba lavada che no s’ha sugà o che s’ha sugà lenta o indoss dopo ’na piovada, l’odor dei calzeti portai pa’ un fià e desmentegai so ’a borsetta picada senza che i rive a saver da sofegà, ’l effluvio de ’a cuna mai revessada... questo ’l é l’udor che da moltrin sa. Ma l’udor del òn che torna a sudar senza passarse con un fià de saon (a volte basta anca quel da lavar) e ghe someja a quel del cavaron che core in spiaja e scampa dal mar ecco, quel ’l é ’l odor del moltón.