18 dicembre 2006
Moltrin e molton
’L udor depresso de ’a roba lavada
che no s’ha sugà o che s’ha sugà
lenta o indoss dopo ’na piovada,
l’odor dei calzeti portai pa’ un fià
e desmentegai so ’a borsetta picada
senza che i rive a saver da sofegà,
’l effluvio de ’a cuna mai revessada...
questo ’l é l’udor che da moltrin sa.
Ma l’udor del òn che torna a sudar
senza passarse con un fià de saon
(a volte basta anca quel da lavar)
e ghe someja a quel del cavaron
che core in spiaja e scampa dal mar
ecco, quel ’l é ’l odor del moltón.
|