10 ottobre 2006

CLV - s. 77/19°

Colpa de so mare!

Tante robe no soportéa me mare del marìo: pa’ so ciascun difetto co un insulto fastidioso e perfetto ’a véa sempre ’a spiegaziòn che rare volte no jera «colpa de so mare che lo véa vizià», se no’l vea rispetto pa’ so mujer; e pa’ salvar l’oggetto del so amor ’a contéa zento tare so ’a vena de ma’izia che me nona no s’insognéa de concepir...; ardente psicologa de studi un fià â bona la féa geosa «e na coga da gnente...» Co ’a peta so ’a suocera «inbriagona» in qualche modo lu restéa innocente...