10 ottobre 2006
CLV - s. 77/19°
Colpa de so mare!
Tante robe no soportéa me mare
del marìo: pa’ so ciascun difetto
co un insulto fastidioso e perfetto
’a véa sempre ’a spiegaziòn che rare
volte no jera «colpa de so mare
che lo véa vizià», se no’l vea rispetto
pa’ so mujer; e pa’ salvar l’oggetto
del so amor ’a contéa zento tare
so ’a vena de ma’izia che me nona
no s’insognéa de concepir...; ardente
psicologa de studi un fià â bona
la féa geosa «e na coga da gnente...»
Co ’a peta so ’a suocera «inbriagona»
in qualche modo lu restéa innocente...
|