10 dicembre 2007
Sior Mateo de Matei de Maton
Ogni do mesi i sposi ne invita
a ’ndar a smagnazzar fora co lori
e sempre ’i sceglie un local pien de “vita”
dove ’a salvietta de carta a coeori
’i t’à fa pagar “coperta finita”;
lu l’ha trào par s-gionfarse a priori
e dissetarse na sete infinita,
éa de contarne paturnie e timori.
Se ciàcoea de tabachi e de gome,
quindi, diviso el conto de ’a magnada
(a metà…), lu fa boéta a so nome
parché so a so denucia de l’intrada
el pol detrar, no se capisse come,
fin a carta igienica de ’a . . . . . .
|