1 agosto 2011


475/200 - sonetto 341/194° in dialetto

Eppur

Eppur, se no iera pal piovan che ’l m’ha inprestà ’e so copie de Curia rovinàe da abreviazion insane, da sbavadure nere, da l’incuria, mai varàe poést sfioràr coe man el mondo che m’ha scadenà sta furia de ricostruir el tempo d’antan che no ’l se assa pì tegner a scuria. Se ghe sarà ’n altro libro su Crose ghe deve a don Primo ’a curiosità a cui el suo par primo ha dat vose e se de ’a so censura me sorprende, ma ’e so intenzion le é bone in verità, da ’a so ricostruzion no se trascende.