16 luglio 2014
505/212° in dialetto - sonetto 360/205°
El porzel
E noaltri ghe voén ben ai cani,
li tratén come fioi de fameja
e ghe fen far de tut, anca i maeani,
sen contenti co ’i ne sbaja e ne sveja.
Ghe voén ben ai gati, furbi e scaltri,
cofà madòne che dona ’a paveja
fin de fermarse a magnar da noialtri
gnanca stirando par grazie ’na zeja.
E al porzel, sì, ghe voén anca ben
ma no ghe dén nome, se no ’l pareja
el trao d’un cristian... Da come che sen
par no sentir pecà o maraveja
pa’ un ano ’l denigren parché savén
che po coparén un che ne someja.
|