31 marzo 2008

370/138 - sonetto 262/134

El m’ha ciamą casa, Casini

Corajo a ciamarme casa, Casini,
intanto che jere drio destrigar,
senza ’assarme risponda, come i cretini,
che certo no’l ciama par rajonar.

Lu che par farghe da stampča al nini 
’l ha frantumą el partito popoear
co ’a so paura de comunisti e affini,
adess el vien farme discorsi da bar?

Pensa: dopo quatordese ani el m’ha ciamą
parché el s’ha inacort in che ventro
che ’l é finģo e co chi che ’l ha 

a che far. Vņeo lu far el centro?
Ma se ’l varąe magną co ’e “Libertą”
se i ghe vesse assą ’a so divisa dentro.