14 novembre 2008
394/152 - sonetto 280/147
Piove, piove...
Ferma soto el diluvio ’a vigiessa
intabarada – un spaventapasseri –
bloca e ingruma ’a fi’a che s’inspessa
de ’a żent che riva dai treni e ’a se
fa soprafar dae machine che ha pressa
e che co ’a piova se lava ’e carcasse
no ’a testa, e poc ’a s’intaressa
dei tosatei che ha da ’ndar in classe.
Su quel che ’a fa co ’a man distesa
par fermar ’a prima corsia (e dopo
chealtra) me bute, stuf de l’attesa,
e ’a me scanòcia, na gata al topo
che s’ha infià so ’a prima sfesa...
Par mi no ’a véa capìo el so scopo.
|