27 agosto 2016
536/225^ - sonetto 379/213° in dialetto
Novant’anni
Sorpreso de trovarme inte’l convivio,
cossa poée dir de sensà, che no’l
fusse ripetizion ma un GRAZIE a Livio
e a tuta ’a bea fameja Trevisiol?
Eh sì, jere propio davanti a un bivio:
parlar o tasa (che ’l é quel che vol
i pì)? ... senza paròe pa’ un archivio
d’esperienza, de tre fie e un fiol...
Cossa regaeàr a un omo par ben
conossù in Francia nel Otantasìe,
che m’à senpre dimostrà simpatia,
e stima, immeritàa e gradìa:
Come ricordar ’e so zentomìe
fineze? E ’l é pì quel che no savén…
|