550/235^ s. 393/223° in dialetto
I
Co ’a so Panda el rude pastor sardo
porta el can e anca ’e piègore in giro
e legna; e sona el motorin-petardo
ora come un phon ora come un ghiro;
co ’a so Panda va ’l aspro pastor sardo
a cior el formaio, el late, el butiro,
zinque saeami, na pezza de lardo;
el porta ’l amigo in piazza a un tiro
de s-ciop, opur pì lontan, do giorni
el se inoltra inte ’a Barbagia,
traversando deserti da paura,
e co ’l vede do masurini storni
in mezo al paltan de ’a vita pì dura
li carica tra i vasi de acqua ragia.
|
551/236^ s. 394/224° in dialetto
II
I complimenti fa senpre piazer,
anche se quando son in mezo a’a zente
mi tende a imbarazzarme, a ver
un fià de freni, a far finta de gnente
e li devìe, li fae rimar, par poder
schermirme: oh sì, son inteigente
e bel, come el cul del vedel, ho el saér
de un mus o de un gat deficiente
Preferisse i complimenti butài là
che me fa sentir manco che in ritardo
e i riconosse a me ecletticità;
ma el pì bel, de un amigo bastardo
che el scherzo al “Grazie” ha conpagnà:
te si come ’a Panda pa un pastor sardo.
|
|