16 giugno 2017
507 - sonetto 362
Zà-chèo
Quando ’a me cara mare o me sorèa
le à bisogno de un piazer, ché le é strache,
’e me invita a magnar: «Bea idea»,
ma suìto ’e me tira pa ’e tirache:
«Za che te vien par qua, fame sta bea…»
E po ’e me riciama par dirme: za che
te sì, comprame l’Uhu e ’na rondèa
che giuste tut prima che’l se stache…
Come mi, anca el nano avido del Vangèo
che Gesù ciama zo dal sicomoro
no credo che’l se ciamesse Zachèo
ma che chel nome el sior Conta-oro
se ’o desse lu sufiando ’a scotadéo
parché aprofità da tut el coro.
|