27 novembre 2006
184, s. 106/39°
Tanto el tempo ’l é del Signor
De luni, al marcà, in bicicreta
uno ha modo de gòderse un giret...
Ma, se te ra’enta, par che ’a toseta
col vecio e’l contadin col tratoret
se move a scati, tuti co ’na freta
(o pressa, ma ’l verso ’l à da essar dret)
che a ti, che te fa ’a to strada, i te peta
se ghe toca fermarse un fiantinet:
tuti che core, che in giro scanocia
par no pèrdarse gnent, dal dotor
’a riceta, un bondì al amigo, el bocia
da vestir, ’a forfe dal ugador
(no l’é pronta!), ’a żente fin straocia...
Mah... ché tanto el tenpo ’l é del Signor...
|