26 novembre 2008
397/154 - sonetto 282/149°
Mai conpìo mi
Ogni età porta co éa calcossa
de misteriosamente sorprendente
’a pìcoea no manco de ’a pì grossa
e sia el bocia che sa poc gnente
sia el vecio col pìe drento ’a fossa
d’ogni novo ano che riva sente
el mistero che intorno cerca glossa
e no vien da l’età de chealtra zente.
El pare de na carissima amiga
’l ha un’espression tuta sua, da ani,
par esprima el mistero, ’a fadiga
d’un’età nova co tut’i so afani,
e che ve regae parché ’a m’intriga:
«Mai compìo mi cussì tanti ani!»
|